Posts Tagged ‘Thai’

จากที่คุณได้ติดตามอ่านบทความของเราเกี่ยวกับการอดนอนของเด็กวัยหัดเดินนั้น  วันนี้เรามี 5 สิ่งประดิษฐ์ที่ช่วยส่งให้ลูกน้อยของคุณเข้านอนได้ง่ายและเร็วขึ้นมานำเสนอกัน สถานีปกป้องฉันให้หลับฝันดี โมบายกล่อมเด็กที่มาพร้อมกับเทคโนโลยีขั้นสูงซึ่งทำงานอย่างชาญฉลาดโดยจะมีเสียงเพลงบรรเลงหมุนเวียนกันไปเมื่อลูกน้อยขยับตัวในอิริยาบถต่างๆในขณะนอนหลับ  เครื่องนี้จะบรรเลงเพลงและกระจายแสงอ่อนๆออกมาช่วยกล่อมให้ลูกน้อยหลับสบายในเตียงของเขา  ในตัวเครื่องจะมีเซ็นเซอร์ที่ช่วยตรวจจับการเคลื่อนไหวและบรรเลงเพลงและเสียงอย่างคล้องจองกัน  แสงไฟสลัวอ่อนๆจะเปิดขึ้นอัตโนมัติถ้าลูกน้อยตื่นขึ้นในตอนดึก เครื่องเพิ่มความชุ่มชื้นไอระเหยแบบเย็น เครื่องจะฉายแสงดาวที่ดึงดูดความสนใจจากลูกน้อยของคุณให้มองตามและพร้อยหลับไป  อีกทั้งยังมีละอองน้ำที่สะอาดกระจายออกมาจากตัวเครื่องเพิ่มความชุ่มชื้นนี้ในขณะลูกน้อยนอนหลับ  ในขณะที่เครื่องนี้สามารถใช้งานได้ทุกวันโดยการปรับระดับให้ต่ำลง  มันยังเป็นตัวช่วยอุ่นเครื่องที่ดีซึ่งช่วยลูกของคุณได้ในบางวันที่เขานอนไม่หลับด้วย  ตัวเครื่องเองนั้นยังสามารถขจัดความเสี่ยงที่ไม่ทำให้ละอองน้ำกระจายไปเข้าตาของลูกคุณด้วย ขวดนมทำความอุ่นอัตโนมัติ ด้วยรูปทรงและองค์ประกอบการทำความอุ่นอัตโนมัติที่ทันสมัยนี้จะทำให้คุณหมดกังวลกับขวดนมที่ไม่น่าดึงดูดความสนใจแบบในอดีตไปเลย  ลูกของคุณจะได้ดื่มนมอุ่นๆไม่ว่าจะเมื่อไหร่หรือที่ไหนก็ตาม เบาะเสริมที่นอนระบบสั่นช่วยให้ลูกน้อยหลับง่าย สอดเบาะนี้เข้าไปใต้ที่นอนของลูกน้อย จะเกิดระบบสั่นเบาๆเพื่อกล่อมให้ลูกน้อยหลับสบาย ซึ่งเป็นอะไรที่ได้ผลค่อนข้างดีที่เดียว ตุ๊กตาหมีเคลิ้มหลับ เป็นสิ่งที่ได้รับการพัฒนาขึ้นโดยแพทย์  ซึ่งอ้างอิงเอาเสียงที่เกิดขึ้นขณะที่ทารกยังอยู่ในครรภ์มารดามาใช้เพื่อช่วยกล่อมให้ลูกน้อยหลับ  เมื่อลูกตื่นหรือขยับตัวจะมีเซ็นเซอร์ที่ค่อยจับการเคลื่อนไหวและเปิดเสียงออกมาขับกล่อม

คุณประสบปัญหาการปลุกลูกๆให้ตื่นนอนในตอนเช้าอยู่หรือไม่ พวกเขามีอาการสมาธิสั้นระหว่างวันหรือไม่สามารถจดจ่ออยู่กับกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่งได้รึเปล่า มีความอยากอาหารเพิ่มขึ้นหรือมีพฤติกรรมที่ดื้อและไม่เชื่อฟังเกิดขึ้นรึเปล่า คุณอาจจะคิดไปได้ว่าอาการเหล่านี้ จริงๆแล้วเป็นลักษณะปกติที่เกิดจากการอดนอนของเด็กๆ และโรคอ้วนเองก็ถูกโยงว่าเป็นผลมาจากการพักผ่อนที่ไม่เพียงพอของเด็กๆ เช่นกัน  แล้วอย่างนี้เด็กจะต้องมีปริมาณการนอนเท่าไหร่ถึงจะถูกต้อง เมื่อลูกตื่นนอนนั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอแล้วหรอกหรอ  โดยทั่วไปแล้วเด็กที่มีอายุตั้งแต่ 4 ถึง 5 ขวบขึ้นไปควรจะนอนประมาณ 13 ชั่วโมงต่อวัน และแน่นอนว่าเด็กที่อายุน้อยกว่านั้นควรจะได้นอนกลางวันประมาณ 2 ชั่วโมงต่อวัน ซึ่งนั่นจะทำให้พวกเขาต้องการการพักผ่อนที่น้อยลงในช่วงเวลากลางคืน นี่เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่คุณควรจะรู้เกี่ยวกับข้อจำกัดช่วงเวลาการตื่นและการนอนของลูกของคุณ  เด็กๆหลายคนมักจะไม่ยอมนอน ถ้าหากพวกเขาไม่ได้ถูกกล่อมให้นอนในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุด  พวกเขาอาจจะดูตื่นตัวและมีความสุขดีแต่นี่แหละเป็นสิ่งที่บ่งบอกได้ว่าจะนำไปสู่การไม่ยอมเชื่อฟังและมีพฤติกรรมที่ดื้อรั้นเกรี้ยวกราดในที่สุด  ดังนั้นเทคนิคก็คือการทำให้ลูกของคุณนอนหลับในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดแต่นี่ก็เป็นสิ่งที่พ่อแม่หลายๆ คนจะบอกคุณว่าพูดนั้นง่ายกว่าทำได้  ช่วงเวลาการนอนจะต้องไม่มีความหมายแฝงในแง่ลบกับเด็กๆในวัยหัดเดิน  มันจำเป็นจะต้องเป็นสิ่งที่พวกเขารู้สึกสนุกและสบายใจที่จะทำ  นี่เป็นสิ่งที่จะต้องมีการเตรียมความพร้อมอย่างมากและความสม่ำเสมอโดยอาศัยสภาวะแวดล้อมในการนอนและกิจวัตรประจำวันเป็นตัวช่วยซึ่งนี่ถือว่าเป็นสิ่งที่ท้าทายมากแต่คุณก็ควรจะสนุกไปกับมันโดยหาหนทางที่สร้างสรรค์ที่คุณจะสามารถโน้มน้าวลูกของคุณให้เข้านอนในเวลาที่เหมาะสมได้ สภาพแวดล้อมที่พิเศษ สภาพแวดล้อมที่เกิดขึ้นแค่ในช่วงเวลานอนคือหนทางที่ดีที่สุดหนทางหนึ่งที่สามารถโน้มน้าวเด็กในวัยหัดเดินที่กำลังเล่นอยู่นั้นให้หันเข้ามาสู่โหมดการนอนได้โดยไม่เกิดการต่อต้านแต่อย่างใด  ช่วงเวลานอนจะไม่แย่งเวลาเล่นของพวกเขาไปทั้งหมดแต่การปรับเปลี่ยนจะทำให้อะไรๆง่ายขึ้นและลดความกดดันลงไปได้เป็นอย่างมาก  เพื่อนของผมคนนึงแปะสติ๊กเกอร์ดวงดาวเรืองแสงไว้เหนือเตียงนอนของลูกของเขา และเขายังเปิดเพลงกล่อมเด็กที่ฉายภาพประกอบบนผนังด้วย  ซึ่งสภาพแวดล้อมแบบนี้จะเกิดขึ้นแค่ในช่วงเวลานี้ของวันเท่านั้นเพื่อเป็นตัวกระตุ้นให้ลูกของเขาเข้านอน  และนี่ไม่ใช่การกระตุ้นที่มากจนเกินไปซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ  ตัวกระตุ้นใดๆที่เด็กๆเอื้อมไม่ถึงหรือแตะต้องไม่ได้อย่างที่กล่าวไปนั้นเป็นตัวช่วยได้อย่างดีเลย  การผสมผสานระหว่างไฟสลัวๆกับเพลงบรรเลงนั้นดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ได้ผลเป็นอย่างดี  เมื่อลูกน้อยนอนอยู่บนเตียงก็จะได้ยินเสียงเพลงที่โปรดปรานบรรเลงขึ้นและเสียงเล่าเรื่องคอยขับกล่อมเป็นกิจวัตรประจำวัน  ซึ่งเพื่อนของผมบอกว่านี่เป็นสิ่งที่เขามักจะทำให้ลูกของเขาอยู่เป็นประจำแต่ก็ไม่ใช่จะได้ผลทุกครั้งเสมอไป บททดสอบและข้อผิดพลาดคือสิ่งที่สำคัญที่สุดและความมุ่งมั่นคือกุญแจหลักที่คุณจะหาหนทางที่ได้ผลกับลูกของคุณในที่สุด การแบ่งเวลาทีละนิด เมื่อลูกของคุณเริ่มที่จะเข้านอนด้วยตัวเองได้แล้ว  คุณก็ค่อยๆลดเวลาที่จะใช้อยู่กับเขาในห้องของเขาลงทีละนิด  ยิ่งคุณทำแบบนี้ได้เร็วเท่าไหร่มันก็จะช่วยให้ลูกของคุณเข้านอนด้วยตัวเองได้เร็วเท่านั้น  แน่นอนว่าเสียงเพลงและนิทานที่ขับกล่อมนั้นดีมากสำหรับลูกน้อยที่เขาจะได้รับการพัฒนาทักษะทางด้านภาษาและการฟัง อีกทั้งยังเป็นตัวกระตุ้นที่ดีอีกด้วย แต่คุณจะต้องจัดสรรเวลาให้ดีสำหรับกระบวนการที่จะพาลูกเข้านอนด้วย  การจะเริ่มทำสิ่งเหล่านี้อาจจะต้องใช้เวลาเป็นอาทิตย์หรืออาจจะเป็นเดือนกว่าที่จะทำให้ลูกของคุณนั้นปรับตัวทีละนิดจนสามารถเข้านอนได้ด้วยตัวเองโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องใช้เวลาอยู่ในห้องของเขาเป็นเวลานานๆ  อย่างเช่นจากที่เคยใช้เวลาประมาณ 10-15นาที สามารถที่จะลดลงมาเหลือเพียงแค่ 5-10นาทีได้  แต่ก็ขึ้นอยู่กับกิจวัตรประจำวันโดยทั่วไปของคุณด้วย  เด็กเล็กๆเองก็อาจจะตื่นขึ้นมากลางครันในตอนกลางคืน …

ในปัจจุบันการเดินทางไปต่างประเทศเป็นเรื่องที่ง่ายมากจึงทำให้ผู้คนได้มีโอกาสที่เรียนรู้วัฒนธรรมของต่างชาติได้ง่ายมากขึ้น ดังนั้นการให้บุตรหลานได้มีการเรียนรู้หลายภาษาตั้งแต่อายุที่ยังน้อยจะทำให้มีการเรียนรู้ได้ค่อนข้างเร็ว โดยการเริ่มต้นการเรียนสองภาษาในปัจจุบันมีหลากหลายที่เปิดรับไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนหรือเนอสเซอรี่ให้ท่านได้เลือก ซึ่งการดได้เรียนรู้สองภาษาไม่ได้ทำให้มีโอกาสได้งานดีอย่างเดียวแต่ยังทำให้พัฒนาทักษะในด้านอื่นๆด้วยเช่นกัน นอกจากนี้เด็กที่เรียนสองภาษาไม่ได้เรียนดีแต่ในโรงเรียนของพวกเขาเท่านั้นแต่ยังสามารถเรียนได้ดีในสถานศึกษาที่อื่นด้วยเช่นกัน จากผลงานวิจัยพบว่า เด็กสองภาษามักจะมีผลการเรียน มีความสนใจในบทเรียนได้ดีกว่าเด็กที่เรียนภาษาเดียว สิ่งเหล่านี้จะเห็นได้ชัดในส่วนของการทำงานของสมองของเด็กเมื่อพวกเขากลายเป็นผู้ใหญ่ในอนาคตซึ่งจะมีความสามารถกลั่นกรองข้อมูลและรู้ตัวว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่ การเรียนรู้หลายภาษาตั้งแต่แรกเกิดยังช่วยกระตุ้นการทำงานของสมองและส่งผลให้มีการแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งสอดคล้องกับการวิจัยของมหาวิทยาลัยวอชิงตันทำการศึกษาโดย ดร.Kuhl ได้ศึกษาการทำงานของสมองโดยใช้เครื่องจำลองการทำงานของสมอง (MEG) พบว่า ทารกที่เรียนสองภาษามีกระบวนการรับรู้และมีการปรับตัวกับสถานการณ์ได้ดีมากกว่าทารกที่เรียนรู้แค่ภาษาเดียว โดยทั่วไปแล้วความรู้เกี่ยวกับการพัฒนาทักษะทางภาษาจะมีความยากมากขึ้นเมื่อมีอายุที่มากขึ้นซึ่งผู้ใหญ่หลายท่านคิดว่ามันไม่ได้เป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิตแต่อย่างไร ซึ่งจริงๆแล้วสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างแรงกระตุ้น แต่อย่างไรก็ตามสมองของเด็กจะมีความแตกต่างกันไปเมื่อได้เรียนรู้ภาษามากกว่าหนึ่งภาษาในเวลาเดียวกันซึ่งสมองของทารกจะสามารถแยกแยะภาษาพื้นฐานจากการได้ยินเสียงหรือการใช้น้ำเสียงที่ใช้เรียกได้เป็นร้อยๆ เสียง  แต่ในทางตรงกันข้ามการเรียนรู้ของผู้ใหญ่จะมีความสามารถที่เรียนรู้ได้ช้าลง และมีความผิดพลาดในหลักไวยากรณ์มากขึ้นเช่นกัน จะเห็นได้จากงานวิจัยของสมองของผู้ที่เรียนสองภาษาที่มีผลต่อการชะลอการเกิดโรคอัลไซเมอร์และภาวะสมองเสื่อม พบว่า สมองของผู้ที่เรียนสองภาษาจะมีเนื้อเยื่อของสมองทึบและมีความต่างกันของการเชื่อมต่อของโครงสร้างสมองและจุดที่น่าสนใจก็คือจะพบมากในส่วนของผู้ใหญ่ที่ได้เรียนสองภาษาตั้งแต่แรกเกิดจนถึง 5 ปี  ในแง่มุมด้านอื่นๆที่ไม่เกี่ยวกับด้านสุขภาพหรือเกี่ยวกับผลทางด้านการเรียน พบว่า ผู้ที่เรียนภาษาที่สองจะมีความเข้าใจและยอมรับของความแตกต่างหรือความหลายหลายในวัฒนธรรมได้ดีกว่า ในปัจจุบันเราสามารถจำแนกผู้ปกครองออกเป็นสองกลุ่ม คือ กลุ่มที่หนึ่งเป็นผู้ปกครองที่พยายามพูดหรือสอนภาษาที่สองที่บ้าน รวมไปถึงการเล่านิทานก่อนนอนหรือดูการ์ตูนในภาษาต่างๆ ในขณะที่กลุ่มที่สองเป็นผู้ปกครองที่พูดเพียงแค่ภาษาเดียวซึ่งเป็นการตัดโอกาสการได้เรียนรู้ภาษาที่สองโดยสื้นเชิง แต่อย่างไรก็ตามคุณสามารถเริ่มที่เปลี่ยนแปลงกระบวนการคิดของการเรียนภาษาที่สองโดยการเริ่มเลือกโรงเรียนหรือเนอสเซอรี่ที่เป็นสองภาษาหรือนานาชาติเพื่อทำให้เด็กๆ ได้คุ้นเคยสภาพแวดล้อมการใช้ภาษาที่สองหรือการเรียนรู้จากหลากหลายวัฒนธรรมของเพื่อน  ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นการมอบของขวัญชิ้นที่สำคัญที่สุดที่คุณจะมอบให้แก่บุตรหลานของท่าน

ช่วงนี้ผมมักจะได้เห็นบทความหรือการแสดงความคิดเห็นต่างๆเกี่ยวกับการผลักดันเด็กๆ รวมไปถึงเรื่องที่ว่าเด็กๆควรจะมีอิสระและสนุกกับการใช้ชีวิตในวัยเด็กมากกว่าที่จะถูกบังคับให้เรียน ซึ่งผมก็รู้สึกเห็นด้วยในเรื่องนี้ แต่อย่างไรก็ตามยังมีข้อโต้แย้งหลายๆอย่างและยังมีบทความบางบทความที่ยังไม่เปิดกว้างเกี่ยวกับนิยามของคำว่าผลักดัน การติดตามงานวิจัยที่เกี่ยวกับการศึกษาก็เป็นงานอีกอย่างหนึ่งของผม ในทุกๆวันผมจะได้อ่านบทความเกี่ยวกับการที่เด็กๆถูกผลักดันมากจนเกินไป และพบบางความคิดเห็นจากบางท่านที่ได้อ่านนิตยสารสำหรับคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่เชื่อว่าเด็กๆไม่ควรจะเข้าโรงเรียนจนกว่าพวกเขาจะมีอายุ 6-7 ปี ซึ่งส่วนใหญ่ก็มาจากคนที่ชอบทำตัวให้เหมือนกับว่าพวกเขานั้นรู้มากกว่างานวิจัยและรู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับการศึกษา และทุกๆคนต่างก็พูดถึงเรื่องนั้นไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ คุณครู หรือแม้กระทั่งเหล่าคนดังทั้งหลาย และคนเรามักจะทำตามกระแสอย่างรวดเร็วเพื่อพยายามทันตัวให้ทันสมัย แต่ในขณะเดียวกันพวกเขากลับลืมไปว่าสิ่งที่เขากำลังโต้กันอยู่นั้นคือเรื่องอะไร ผมเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ค่อนข้างจะขัดแย้งกันและฟังดูเหมือนกับว่าผมจะเป็นพวกต้านกระแส แต่ลองมาฟังความคิดเห็นของผมดีกว่า ประการแรก การที่เราผลักดันให้เด็กๆทำอะไรในสิ่งที่พวกเขาไม่อยากจะทำนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดีเลย นี่ไม่ใช่ข้อโต้แย้งที่ผมสร้างขึ้นมา ผมเพียงต้องการจะบอกว่าเราจำเป็นที่จะต้องแยกให้ออกว่าอะไรคือการผลักดันและอะไรคือการเรียนที่มีประสิทธิภาพ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ BEYC ได้ยึดถือ การบังคับให้เด็ก 3 ขวบคัดลายมือไม่ได้ช่วยอะไรเลยและสิ่งนี้เป็นสิ่งที่บทความเหล่านั้นพูดถึง สิ่งที่ผมกำลังพูดถึงอยู่คือ เด็กๆเริ่มเรียนรู้ตั้งแต่เกิดซึ่งจริงๆแล้วก็คือพวกเขาเริ่มเรียนรู้ตั้งแต่อยู่ในครรภ์เสียด้วยซ้ำ การที่เราโกรธเมื่อลูกไม่เก็บของเล่นนั้นไม่ใช่ว่าเรากำลังสอนเขาอยู่หรือ การที่เราสอนให้เด็กๆทานอาหารด้วยตัวเองหรือผูกเชือกรองเท้าด้วยตัวเองไม่ได้แปลว่าเรากำลังสอนพวกเขาอยู่หรือ ความแตกต่างหลักๆระหว่างการเรียนรู้แบบนี้กับการเรียนตามโรงเรียนทั่วไปคือ 1. การเล่นตัวต่อเลโก้นั้นสนุก 2. สิ่งที่น่าเบื่อเช่นการผูกเชือกรองเท้านั้นเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เด็กสามารถทำได้ ดังนั้นถ้าเราสามารถนำแนวคิดของการเรียนแบบนี้และนำมาใช้ในโรงเรียนเพื่อทำให้การเรียนนั้นสนุกและก็ทำให้เรื่องที่น่าเบื่อนั้นสั้นจนเด็กๆไม่รู้สึกถึงมันเด็กๆก็จะอยากมาโรงเรียนเอง เด็กๆที่นี่ถูกบังคับให้เรียนหรือว่าพวกเขามีความสุขกับการเรียนกันแน่? บทความที่ได้กล่าวว่าเด็กๆนั้นเรียนเร็วเกินไปหรือถูกบังคับให้เรียนเร็วเกินไปนั้นมักจะโฟกัสไปที่อายุและวิธีการสอนแบบดั้งเดิม จนพวกเขาลืมพิจารณาว่าโรงเรียนแต่ละที่มีการเรียนการสอนแบบไหน การหาโรงเรียนที่ทำให้ทุกๆเรื่องเป็นเรื่องที่สนุกสำหรับเด็กๆนั้นได้ยากมาก ซึ่งคุณมักจะเห็นว่าคุณครูและระบบของโรงเรียนนั้นไม่ได้สร้างความท้าทาย แต่เมื่อจะต้องเลือกโรงเรียนให้ลูกและคุณกังวลว่ามันจะเร็วไปหรือไม่ โปรดจำไว้ว่ามันไม่เร็วเกินไปถ้าหากคุณได้พบที่ที่เหมาะสม กิจกรรมทั้งหมดที่โรงเรียน BEYC นั้นมีความสนุกสนานและทำให้การเรียนการสอนนั้นง่ายและสนุกมากขึ้น จะมีบางช่วงที่เด็กๆต้องใช้สมาธิเช่นกันแต่ก็จะเป็นช่วงสั้นๆและเมื่อเด็กๆทำต่อไปไม่ได้แล้วเราก็จะไม่บังคับเด็กๆและเราจะเดินหน้าต่อไป คุณคงจะคิดว่าการทำแบบนี้ได้ผลมั้ย? ลองดูผลที่เราได้รับจากเด็กระดับชั้นYear 1 ด้านล่างนี้ดูสิครับ     บทความในนิตยสารอีกแบบที่ผมได้เห็นเป็นประจำคือการพูดเกี่ยวกับพัฒนาการในแต่ละช่วงวัยสำหรับเด็กๆซึ่งมันก็มีประโยชน์ในบางส่วน…